İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/2842 Esas 2020/1780 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2842
Karar No: 2020/1780
Karar Tarihi: 21.01.2020

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/2842 Esas 2020/1780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, belediye imar sınırları içinde kalan ve denize yakın olan bir binada imalat yapması sonucu İmar Kirliliğine Neden Olma suçundan yargılandığı ve yerel mahkemede düşme kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, Kıyı Kanunu'nun uygulanıp uygulanamayacağı değerlendirilmeden ve sanığın TCK'nın 184/5. maddesi kapsamındaki düzenlemesinden faydalanıp faydalanmadığı araştırılmadan hüküm kurulduğu ifade edilmiştir. Bu nedenle sanık lehine bir bozma yapılamayacağı belirtilerek, TCK'nın 184/5. maddesi gereğince verilen düşme kararına yönelik sanık müdafinin temyiz iddiaları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Kıyı Kanunu (3621), TCK'nın 184/5. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/2842 E. , 2020/1780 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Düşme

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine ve mahkemece mahallinde yaptırılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre, dava konusu yerin belediye imar sınırları içinde kaldığı, bina vasfında olduğu ve denize yakınlığı itibariyle Kıyı Kanunu’nun da uygulanabileceğinin bildirildiği anlaşılmasına rağmen, sanığın eyleminin 3621 sayılı Kıyı Kanunu kapsamında bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden ve suça konu imalatın yıkım işlemlerinin ilgili belediye tarafından gerçekleştirilmiş olması karşısında, sanığın TCK’nın 184/5. maddesindeki düzenlemeden faydalanabilmesi için, binanın yıkılması amacıyla belediyeye bir başvurusu olup olmadığı, yıkım masraflarını karşılayıp karşılamadığı ve sanığa yıkım masrafları açısından katılan ... tarafından bildirimde bulunulup bulunulmadığı araştırılmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı anlaşılarak yapılan incelemede:
TCK’nın 184/5. maddesi gereğince verilen düşme kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.