Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5627 Esas 2021/500 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5627
Karar No: 2021/500
Karar Tarihi: 20.01.2021

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5627 Esas 2021/500 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçu ve konut dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle mahkumiyete karar verdi. Hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün, çalınan cep telefonlarının değerinin yeterince büyük olmadığı gerekçesiyle 1/10 oranında artırım yapılarak verildiği belirtildi. Konut dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle verilen hükmün ise, yaş küçüklüğü nedeniyle uygulama maddesi hatalı yazıldığı ve savunma hakkının ihlal edildiği gerekçesiyle bozulduğu ifade edildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 145. maddesi: Hırsızlık suçu
- 5237 sayılı Kanun: Türk Ceza Kanunu
- 6545 sayılı Yasa: Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun
- CMK'nın 226. maddesi: Yüksek mahkemelerin kararlarına yapılan itirazların incelenmesi.

2. Ceza Dairesi 2020/5627 E. , 2021/500 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 145. maddesinde düzenlenen malın değerinin azlığı, 5237 sayılı Kanun"a özgü, ayrı ve yeni bir kavram olduğu bunun daha çoğunu alabilme olanağı varken; yalnızca gereksinmesi kadar ve değer olarak da az olan şeyi alma durumunda olayın özelliği, sanığın kişiliği ve özgülenen kastı da değerlendirilip yasal ve yeterli gerekçelerinin de gösterilerek uygulanabileceği gözetilerek; suça sürüklenen çocuğun çaldığı iki adet cep telefonunun bilinen değeri itibarıyla TCK"nın 145. maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı ve hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle, suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nun 143. maddesi uyarınca “Yarı oranında” artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde 1/10 oranında artırım yapılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- -Suça sürüklenen çocuk hakkında hüküm kurulurken yaş küçüklüğü nedeniyle uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddesi yerine 31/1 olarak hatalı yazılması,
2- İddianamede konut dokunulmazlığını bozma suçu kapsamında uygulanması gereken kanun maddesi olarak sadece 5237 sayılı TCK’nın 116/1. maddesi gösterildiği halde, aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.