MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından, 15.07.2016 tarihli tavzih talebinin reddine ilişkin ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından açılan davada mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 166/3. maddesi uyarınca verilen anlaşmalı boşanma kararı taraflarca temyiz edilmeyerek 05/10/2015 tarihinde kesinleşmiştir. Davalı kadın hükmün 5.maddesinde davacı ve davalı sıfatlarında hata yapılarak çocukların velayetlerinin davalı kadına verilmesine rağmen iştirak nafakasının davacıya ödenilmesine yönelik 5. bendinde, taraflar arasında düzenlenen 20.04.2015 tarihli anlaşma protokolüne aykırı hüküm kurulduğu gerekçesiyle 09.06.2016 tarihinde tavzih talebinde bulunmuş, mahkemece kadının tavzih talebi reddedilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı erkeğin açtığı davada mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 166/3. maddesi uyarınca tarafların anlaşmalı olarak boşanmalarına karar verildiği, taraflarca düzenlenen ve mahkemece onaylanan 20.04.2015 tarihli anlaşmalı boşanma protokolünün 3. maddesinde davacı erkeğin çocuklar için 1.000,00 TL nafaka ödemesinin kararlaştırıldığı, 03.07.2015 tarihli duruşmada da davacı erkeğin protokolü aynen kabul ettiğini beyan ettiği; mahkemece "müşterek çocuklar için aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakanın davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklinde hüküm kurulmasının maddi hata niteliğinde olduğu anlaşılmış olup, mahkemece tavzih talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen 16.01.2018 tarihli tavzih talebinin reddine ilişkin ek kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.12.2018 (Prş.)