Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1231 Esas 2018/1734 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1231
Karar No: 2018/1734
Karar Tarihi: 08.03.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1231 Esas 2018/1734 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların kaçırdıkları mağdur üzerindeki hürriyetini bıraktıkları ancak yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesi kararı verilen 31 TL'nin sanıklardan tahsili yerine her bir sanığın payına düşen 15,50 TL'lık miktardan devlet hazinesine yüklenmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulmasına hükmedilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verdiği hatırlatılarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 110. maddesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu düzenlerken, 53. maddesi ise hapis cezasının infazı sırasında çalışma hakkını düzenlemektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi ise devlete ait yargılama giderlerinin tahil edilmemesi gereken tutarlardan az olması durumunda bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verildiğini belirtmektedir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ise temyiz incelemesi sonucunda hükümlerin bozulabileceğini belirlerken, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ise bozulan hükmün yeniden yargılama yapılması hakkındaki hükmü düzenlemektedir.

14. Ceza Dairesi 2017/1231 E. , 2018/1734 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların olay günü araca zorla bindirip kaçırdıkları mağduru Muratpaşa ilçesinden geçtikleri sırada ayaklarıyla cama vurması üzerine bıraktıklarının tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, haklarında 5237 sayılı TCK"nın 110. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesinde yer alan, ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir "" hükmü gereğince yargılama gideri olan 31 TL"nın sanıklardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi karşısında, bu miktardan her bir sanığın payına düşen 15,50 TL"lık yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde sanıklardan tahsiline hükmedilmesi,
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ... ve müdafii ile sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.