MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı; dava konusu taşınmazda 25-30 seneden beri nizasız ve fasılasız olarak tasarruf ettiğini, kadastro çalışmaları sırasında taşınmazın davalı adına tescil edildiğini belirterek, dava konusu 120 ada 10 parsel sayılı taşınmazın tapusunun iptal edilerek kendi adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiş, taşınmazın yargılama sırasında dava dışı üçüncü kişiye satıldığının tespit edilmesi üzerine 29.12.2014 tarihli dilekçe ile davaya 69.141,19 TL üzerinden tazminat davası olarak devam edilmesini istemiştir.
Davalı davaya cevap vermemiş, beyan dilekçesinde; Muş Kadastro Mahkemesinin ... Esas 2010/17 Karar sayılı kararıyla dava konusu taşınmazın adına tesciline karar verildiğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne, 69.141,19 TL"nin 10.000,00 TL"sinin dava tarihinden, 59.141,19 TL"sinin ıslah tarihi olan 29.12.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Davacı, dava dilekçesinde; dava konusu taşınmazın davasız ve aralıksız olarak 25-30 yıl süreyle ve malik sıfatıyla taşınmazı zilyetliğinde bulundurduğunu ileri sürerek, taşınmaz üzerindeki mülkiyet hakkının tapu kütüğüne tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; taşınmazın keşif tarihi itibariyle değeri 69.141,19 TL olarak belirlenmiş, davacı 29.12.2014 tarihli dilekçe ile tescilini talep ettiği taşınmazın dava devam ederken üçüncü kişiye satış suretiyle temlik edildiğini bildirmiş, davaya tazminat davası olarak devam edilmesini istemiş, 69.141,19 TL bedelin tahsilini talep etmiştir.
HMK"nun 125 inci maddesi uyarınca; davalının, dava devam ederken dava konusu taşınmazı bir başkasına (üçüncü kişiye) temlik etmesi halinde davacı bir seçim hakkına sahiptir; ya davasını dava konusunu devralana yöneltecek, ya da davasını (somut olayda olduğu gibi) dava konusunu üçüncü kişiye devreden davalıya karşı tazminat davası olarak devam edilmesini isteyecektir. Görülüyor ki, davacının davasını tazminat davasına dönüştürmesi halinde davanın tarafları aynı kalmakta, sadece davanın konusu değişmektedir. Bu değişikliğe karşı, davayı değiştirme ve genişletme itirazı ileri sürülemeyecektir. Zira, HMK"nun 125 inci maddesi davayı degiştirme ve genişletme yasağının bir istisnasıdır. Bir başka anlatımla, kural olarak davacının davasını tazminat davasına çevirebilmesi için davalının rızasına ihtiyaç olmadığı gibi davacının davalıdan istediği tazminat toplamı, dava dilekçesinde belirtilen (veya sonradan takdir edilen) değerinden fazla olsa bile, davacının dava konusunu artırdığından ve bunun için davalının rızasının gerekli olduğundan söz edilemez. Esasen işin niteliği de böyle bir düzenlemeyi ve uygulamayı gerekli kılmaktadır. Bu halde, davacının davalıdan isteyebileceği tazminat, davalının üçüncü kişiye devretmiş olduğu dava konusu taşınmazın devir tarihindeki gerçek değeri olacaktır (HGK"nun 19830845 E. 1983/3 K. sayılı ilamı da aynı yöndedir.).
Bu durumda, davacı, dava konusu taşınmazın üçüncü kişiye devredildiği tarihteki değerini, devreden davalıdan tazminat olarak talep edebilir. Ne var ki, mahkemece taşınmazın devredildiği tarih esas alınmak suretiyle hüküm kurulması gerekirken, bu husus gözardı edilerek taşınmazın keşif tarihindeki değeri hükme esas alınmıştır.
Hal böyle olunca, mahkemece; taşınmazın üçüncü kişiye devredildiği tarih olan 13.12.2013 tarihi itibariyle taşınmazın değerinin belirlenmesi hususunda bilirkişiden ek rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, dava konusu taşınmazın keşif tarihindeki değeri üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,, 30/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.