Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4318 Esas 2015/4720 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 17/03/2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacılar vekili, davacıların murisinin 02/02/2008 - 11/04/2012 tarihleri arasında çalıştığını, vefat ettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacı prim usulü ile çalışmaktadır. Primin fazla çalışma karşılığı olduğu bu durumda davacıya ödenen primlerin fazla çalışmayı karşılayıp karşılamadığı, fazla çalışma alacağının prim miktarından fazla çıkması halinde fazla çalışma alacağının çıplak kısmı tahsil edildiğinden %50 fazlasının hüküm altına alınabileceği değerlendirilmeden eksik inceleme ile fazla çalışma alacağına hükmedilmesi hatalı olduğu gibi fazla çalışma alacağının haftalık 45 saat üzerinden değerlendirilmesi gerekirken istisnai bir çalışma bulunmamasına rağmen günlük 7,5 saati aşan çalışmaların fazla çalışma olarak kabulü hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
3.Kıdem tazminatına esas giydirilmiş ücretin tespitinde bir yılda yapılan yakacak yardımının 365 e bölünerek bir günlük ücretin tespiti gerekirken 500,00 TL yakacak yardımı gün hesabı yapılmadan giydirilmiş ücrete eklenerek fahiş kıdem tazminatı alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.