MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 21/02/2017 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına Avukat... geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalıya ait işyerinde aşçı yardımcısı olarak ve 20.01.2010-07.05.2012 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını; sigortasının yaptırılmaması ve işçilik alacaklarının da ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı nedenle sona erdirdiğini ileri sürerek; kıdem tazminatı ile yıllık izin, hafta tatili, genel tatil, fazla mesai ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; işyerindeki aşçının talebi üzerine davacının hafta sonları iş yoğunluğu olduğu zamanlarda bazı günler gelip çalıştığını ve ücretinin de ödendiğini, dava dilekçesindeki iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi; 20.01.2010-07.05.2012 tarihleri arasında ve kesintisiz olarak davalıya ait işyerinde çalıştığını ancak sigortasının yaptırılmadığını ileri sürmüştür.
Davalı işveren ise, işlerin yoğun olduğu bazı hafta sonlarında işyerindeki aşçının talebi üzerine davacının çağrıldığını ve çalıştığını, 2011 yılından sonra işyerinde aşçı yardımcısı çalışmaya başladığından, davacının bu tarihten itibaren de çağrılmadığını ve iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunmuştur.
Mahkemece; davacının zaman zaman işe çağrıldığı, davacı tanıklarından...ve..."ın davalıya ait işyerinde çalışmadıkları, diğer davacı tanığı ..."ın ise davalıya karşı açılmış olan davasının bulunduğu, 10.05.2012 tarihinde işyerinde yapılan SGK denetiminde bir kısım işçilerin sigortasız çalıştırıldığı, ancak davacının isminin bu kişiler arasında yer almadığı ve hizmet süresinin 1 yılın altında olduğu belirtilmiştir.
Mahkemenin gerekçesinde de belirtildiği üzere, 10.05.2012 tarihinde davalıya ait işyerinde yapılan denetimde, bir kısım işçilerin sigortasız çalıştırıldığı tespit edilmiştir. Davacının iş sözleşmesini 07.05.2012 tarihinde haklı nedenle feshettiğini iddia etmesi karşında, 10.05.2012 tarihindeki denetimde sigortasız çalıştırıldığının tespiti elbette ki mümkün değildir. Ancak, SGK denetmen raporundan, davalıya ait işyerinde sigortasız işçi çalıştırıldığı anlaşılmaktadır. Kaldı ki davalı cevap dilekçesinde, davacının zaman zaman iş yoğunluğu nedeni ile çağrıldığını ve çalıştırıldığını savunmaktadır. Davalı tanıklarından ..."te, davacının ilk olarak 2010 yılında bu şekilde çalıştırılmaya başlandığını ifade etmiştir.
Her ne kadar mahkemece, davacı tanıklarından...."ın beyanlarına davalı işverene karşı açılmış davası bulunduğu gerekçesi ile itibar edilmemiş ise de ihtiyatı yaklaşılması gereken bu beyan dahi dosyadaki diğer deliller ile birlikte değerlendirilmelidir.
Tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, davacının iddia ettiği gibi 20.01.2010-07.05.2012 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığının kabulü ile işçilik alacaklarının buna göre hesaplanması gerekirken, yanılgılı gerekçelerle yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi; hafta tatilinde ve genel tatillerde çalışmasına, ayrıca fazla mesai yapmasına karşın ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, alacak taleplerinde bulunmuştur.
Mahkemece, davacının bu iddialarını ispatlayamadığı gerekçesi ile söz konusu taleplerin reddine karar verilmiştir.
Davacı tanığı Süleyman ve davalı tanıklarının beyanları birlikte değerlendirildiğinde, davacı işçinin, davalıya ait işyerinde haftanın 7 günü, 14.00-01.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü ile söz konusu alacakların hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken, reddi hatalıdır.
4- Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta davacı işçi, aylık net 1.350,00 TL ücret ile çalıştığını ileri sürmektedir. Davalı ise, davacının zaman zaman iş yoğunluğuna göre çağrıldığını ve devamlı bir çalışması olmadığını savunmuştur. Davalıya ait işyerinde çalışmış olan davacı tanığı Süleyman, iddiayı doğrular mahiyette beyanda bulunmuş, davalı tanıkları ise davacının çalıştığı günlerde günlük 50,00 TL yevmiye aldığını ifade etmişlerdir.
Davacının kıdemi ve yaptığı iş ile tanık beyanları ve emsal ücret araştırması birlikte dikkate alındığında, davacının iddia ettiği gibi aylık net 1.350,00 TL ücret ile çalıştığının kabulü ile işçilik alacaklarının buna göre hesaplanıp, hüküm altına alınması gerekmektedir.
5- İşçinin, kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı noktasında; taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi; sigortasının yapılmaması, hafta tatillerinde ve genel tatillerde çalışmasına, fazla mesai yapmasına karşın ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini ileri sürmüştür.
Davalı işveren ise, davacının iş yoğunluğuna göre zaman zaman gelip çalıştığını, iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunmuştur.
Mahkemece, davacının hizmet süresinin 1 yılın altına olduğu gerekçesi ile kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Yukarıdaki 2 ve 3 numaralı bentlerde ayrıntılı bir biçimde açıklandığı üzere, davacının hizmet süresi 1 yılın üzerinde olup, gerek sigortasının yaptırılmaması, gerekse işçilik alacaklarının ödenmemesi (hafta tatili ücreti/genel tatil ücreti/fazla mesai ücreti) nedeni ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, kıdem tazminatı talebinin de kabulüne hükmedilmesi gerekirken reddi hatalı olup, bozmayı gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarı açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 06.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.