Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10960 Esas 2019/6207 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10960
Karar No: 2019/6207
Karar Tarihi: 12.09.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10960 Esas 2019/6207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, dosyadaki delillerin incelenmesi sonucunda, zincirleme suç oluşumu için gerekli koşulların oluşmadığı ve hüküm kurulurken bu durumun dikkate alınmadığı ve aynı zamanda kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, hüküm BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 43. ve 53. maddeleri, TCK'nin 61. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/10960 E. , 2019/6207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresi yer aldığından, aynı kişiye karşı aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığından, dosya içeriğine göre, suça konu pasaport ve kimlik kartının aynı anda ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında, farklı zamanlarda düzenlendiklerine ilişkin delil bulunmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi kapsamında zincirleme suç koşullarının oluşmadığı, ancak suça konu belge sayısı da nazara alınarak TCK"nin 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle hüküm kurulabileceği gözetilmeden, yazılı biçimde zincirleme şekilde işlenmiş resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.