Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/7792 Esas 2018/1258 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/7792
Karar No: 2018/1258
Karar Tarihi: 20.02.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/7792 Esas 2018/1258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde davalıya karşı açtığı taşınır mal ve alacak davasında 2.181,58 TL talep etmiştir. Mahkeme, 2.081,58 TL tahsil edilmesine karar vermiştir. Davacı vekili, daha fazla ödeme yapılması gerektiğini iddia ederek temyiz istemiş, ancak davanın miktarı HUMK'nın 427/2. maddesi uyarınca temyiz sınırının altında olduğu için temyiz istemi reddedilmiştir. Bu maddeye göre, 30 Eylül 2015 tarihi itibarıyla karar tarihi olan miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir ve bu miktar 2.080,00 TL'ye eşittir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK'nın 427/2. maddesi

11. Hukuk Dairesi 2016/7792 E. , 2018/1258 K.

"İçtihat Metni"

....

Taraflar arasındaki davadan dolayı ..... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/09/2015 gün ve 2013/248-2015/520 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 30.09.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Mahkemece, 2.181,58 TL’nin tahsiline karar verilmiştir. Davacı vekili 3.164,84 TL’nin ödenmesi gerektiğini, 983,26 TL eksik karar verildiğini ileri sürerek temyiz isteminde bulunmuştur. Mahkemece reddine karar verilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar vekilinin temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

...