Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2019/12195 Esas 2020/3732 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R –
Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması istemine ilişkindir.Mahkemece uyulan bozma kararı uyarınca inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Alınan raporlar yasa hükümlerine uygundur. Arsa niteliğindeki ... ilçesi, ...mahallesi, 96 parsel sayılı taşınmaza 6745 sayılı Kanunun 35. maddesi ile 2942 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddesi uyarınca uygulamanın tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınıp, emsal karşılaştırması sonucu tespit edilen bedelin, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre dava tarihine güncellenmesi suretiyle değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre, davacılar murisi ..."nin dava konusu kadastral 953 parseldeki payının 07/02/1989 tarihinde talebi ile 1107/7500 olarak tashih edildiği, bu nedenle davacılar murisinin payına düşen 1107 m²"den düzenleme ortaklık payı düşüldükten sonra 609 m²"si 1608 ada 9 parsel, 117 m²"si 1609 ada 2 parsel ve 124 m²"si de 1609 ada 5 parsele şuyulandığı ve tapuya tescili sağlandığı, davacılar murisine eksik verilen 53,85 m² alanın bedele dönüştüğü anlaşıldığından, bu parsel yönünden 202,83 m²"lik kısmın bedele dönüştüğünün kabulü ile fazla bedele hükmedilmesi,
2-20.08.2016 tarihinde kabul edilerek 07.09.2016 gün 29824 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6745 sayılı Kanunun 35. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun geçici 12. maddesinin 2. fıkrası uyarınca maktu harç ve maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Dava açıldıktan sonra yürürlüğe giren yasa düzenlemesi nedeniyle bedel düştüğünden reddedilen kısım üzerinden davalı idare lehine vekalet ücreti takdir edilmemesi gerektiği gibi, yargılama giderlerinin de davalı idare üzerinde bırakılması gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru görülmemiştir.Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine,03/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.