Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak
Hüküm : 1- TCK"nın 267/1, 62, 50, 52/4. maddeleri uyarınca
mahkumiyet
2- TCK"nın 191/2-3-4-5. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan verilen kararın incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarihli ve 2012/785-101 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanık hakkında “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, itiraza tabi olup, temyizi mümkün bulunmadığından, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin merciince yapılmasına,
2- İftira suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
İftira suçunun oluşabilmesi için failin işlenmediğini bildiği halde hakkında soruşturma veya kovuşturma başlatılmasını sağlamak için yetkili makamlara ihbar ve şikayette bulunarak bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnad etmesi gerektiği,
Somut olayda; kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan yapılan soruşturma sırasında şüpheli sıfatı ile kollukta verdiği ifadesinde "uyuşturucu maddeyi evine kendisi ile geçinemeyen katılanın koymuş olabileceğini tahmin ettiğini" söyleyen sanığın bu beyanının savunma hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve iftira suçununun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden sanığın yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.