Mahkemesi :... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen kararın temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesininin ifası sırasında özen borcuna aykırı davranış nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve istinaf başvurusunu inceleyen bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın taraflara tebliği üzerine davacı vekilince yasal süresi içinde temyiz isteminde bulunulmuş, süresinde temyiz isteminde bulunmayan davalı yüklenici katılma yoluyla temyiz talebinde bulunmuştur.
Dairemizin 23.11.2020 T. ve 2020/1762 E., 2020/3060 K. sayılı emsal kararı ile yerleşik uygulamasına göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi"nin miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup temyiz edilemez (HMK 362/1-a). Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda bu kırkbin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırkbin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir (HMK 362/2). Yukarıdaki 40.000,00 TL’lik parasal sınır 25.000,00 TL iken, 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesiyle yapılan değişiklikle 40.000,00 TL olmuştur. Aynı Kanun"la HMK’ya eklenen ek 1. madde gereğince bu miktarlar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacak ve artırım sırasında 10,00 TL kesirleri dikkate alınmayacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararının verildiği 10.07.2020 tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı 72.070,00 TL’dir. Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge
Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344"üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise, 01.06.1990 tarih ve 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline geri çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerekir.
Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda davacı-işsahibi tarafından açılan iş bu davada fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 70.000,00 TL değer kaybı ve 10.000,00 TL araç mahrumiyet bedeli olmak üzere toplam 80.000,00 TL’nin tahsili talep edilmiş, yerel mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının ıslahla artırdığı 93.000,00 TL’lik talebinin 83.000,00 TL’lik bölümü kabul edilmiş ve istinaf talebinin esastan reddine dair karara karşı davacının temyizi de reddolunan 10.000,00 TL’lik kısma ilişkin olduğundan, Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı yönünden kesin olduğu, davalı vekiline Bölge Adliye Mahkemesi kararının 12.09.2020 tarihinde tebliğ edilmesine karşın süresinde temyizinin bulunmadığı, davalının katılma yolu ile temyiz talebine gelince 6100 sayılı HMK 366. maddesi yollamasıyla 348. maddesi hükmü gereğince katılma yoluyla temyiz talebinin incelenebilmesi, asıl temyiz talebinin esastan incelenebilmesi koşuluna bağlı olup, davacının da temyizinin kesinlik sınırının altında kalması sebebiyle incelenmesinin mümkün olmadığı ve bu halde davalının katılma yoluyla temyizi de isteyemeyeceğinden tarafların temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle tarafların temyiz istemlerinin REDDİNE, ödedikleri temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 13.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.