Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5399 Esas 2021/499 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5399
Karar No: 2021/499
Karar Tarihi: 20.01.2021

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5399 Esas 2021/499 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuğun mala zarar verme suçundan 3000 TL adli para cezasına mahkum olduğu ve bu hükmün temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, çocuğun hırsızlık suçuna ilişkin zamanaşımı sürelerinin dolmadığına ve suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143,35 ve 31/2. maddelerinde düzenlenen suçları oluşturduğuna karar verilmiştir. Ancak, hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uygulanmamış ve eksik ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddelerine değinilmiştir.
2. Ceza Dairesi         2020/5399 E.  ,  2021/499 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
    HÜKÜM: Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    2- Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
    Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk ...’ın 10/03/2011 tarihinde geceleyin saat 22:10 sıralarında müştekinin cadde üzerine park ettiği aracından camı kırarak oto teybini çalmaya teşebbüs etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143,35 ve 31/2. maddelerinde düzenlenen suçu oluşturduğu ve suç tarihi itibari ile 5237 sayılı TCK"nun 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 6 aylık ve 11 yıl 3 aylık zamanaşımı sürelerinin dolmadığı belirlenerek (Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği tarih olan 19/06/2012 ile denetim süresi içerisinde suçun işlendiği tarih olan 22/12/2014 tarihleri arasında zamanaşımının durduğu da gözetilerek), tebliğnamedeki zamanaşımının gerçekleştiğine ilişkin düşünceye iştirak edilmemiş; suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, her iki fıkrada öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından ve UYAP"tan alınan çizelgeye göre suç tarihinde güneşin saat 18:10"da battığının, gece vaktinin ise saat 19:10"da başladığının, anılan suçun da 22:10 sıralarında işlendiğinin dosya içeriğinden ve suça sürüklenen çocuğun ikrarından anlaşılması karşısında; hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmaması suretiyle suça sürüklenen çocuk hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 20/01/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.