4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1004 Esas 2020/3615 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1004
Karar No: 2020/3615
Karar Tarihi: 06.05.2020

4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1004 Esas 2020/3615 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm bozulduktan sonra yapılan temyiz incelemesinde, suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın suçun kapsamına girdiği ancak, 6455 ve 6545 sayılı yasalar ile yapılan değişikliklerin sanık lehine olduğu ve cezaların indirilmesine yönelik düzenlemeler içerdiği belirlenmiştir. Bu nedenle, cezaların belirlenmesinde her iki yasanın hükümlerinin karşılaştırılması gerektiği ve yerel mahkemenin bu görevi yapması gerektiği belirtilmiştir. Bu çerçevede, yerel mahkeme kararı bozulmuş ve dosya mahkemeye geri gönderilmiştir.
Belirtilen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi
- 6455 Sayılı Kanunun 5607 Sayılı Kanun'un 3/18. maddesi kapsamına alınması
- 6545 sayılı Kanun'un 3/18. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 62. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

19. Ceza Dairesi 2020/1004 E. , 2020/3615 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın/sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 Yasa’nın 63.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 sayılı Yasa ve 7242 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasa’nın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/1 ya da 3/5, 3/10-son cümle, 5/2, 3/22) olaya uygulanarak her iki yasanın uygulanması sonucu belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın/sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 06/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.