Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1.a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 13:30 sıralarında, sanık sürücü ...’ın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışında, iki yönlü asfalt kaplama köy yolunda seyri sırasında, olay yerine geldiğinde, ön ilerisinde sağ şerit üzerinde duraklamakta olan, ehliyetsiz sürücü sanık ...’ın sevk ve idaresindeki çift römork takılı traktörün, arkadaki römorkunun arka sol demir ve tekerlek kısmına çarpması sonrası, traktörün önünde yol ortasında yaya olarak bulunan müşteki sanık ..."e çarpıp, yolun sağından yol dışı kalması şeklinde gerçekleşen ve bir kişinin vefatı ile birlikte şikayeti bulunmayan beş kişinin yaralanmasıyla sonuçlanan olayda; sanık ...’ın diğer sanık sürücü ... ile birlikte eş değer kusurlu olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
1-Mağdurlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdurlar ... ve Muhammed ..."ın yaralanması ile ilgili olarak, mağdurların ve kanuni temsilcilerinin yargılama aşamasında alınan beyanlarında, sanıktan şikayetçi olmadıklarını bildirdikleri ve şikayet yokluğu sebebiyle mağdurlar hakkında verilmiş bir katılma kararı bulunmadığının anlaşılması karşısında; tek başına şikayet, davaya katılma ve temyiz hakkı bulunmayan baro tarafından atanan zorunlu müdafiinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur tespitine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, eksik incelemeye, tayin edilen cezaya, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; dosya içeriğinden ve UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, suç tarihi itibariyle sürücü belgesi bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün (2) numaralı bendin sekizinci paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.