Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/555 Esas 2019/5099 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/555
Karar No: 2019/5099
Karar Tarihi: 18.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/555 Esas 2019/5099 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiş ve mahkumiyet hükmü onanmıştır. Ancak diğer sanıklarla ilgili temyiz istemleri incelenirken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, bir sanığın talimat duruşmalarında verdiği ifade sonrası etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği tartışılmamıştır. Ayrıca, bir sanığın savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve CMK'nın 196. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2017/555 E. , 2019/5099 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ...’un 07.12.2012 ve 18.12.2012 tarihli talimat duruşmalarında alınan ifadesinde, zararı gidermek istediğini belirtmesi karşısında, sanığa, tazmin edilecek zarar ve makul bir süre bildirilip bir ödeme yeri gösterilerek sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

2-Sanık ...’ın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan.... Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; duruşmadan bağışık tutulmak istediğine dair bir talebi olmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 12/03/2013 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 18/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.