MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Mahkemece taraf vekillerinin yüzüne karşı tefhim edilen kısa kararda “Asıl alacağının % 40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınıp davacıya verilmesine” şeklinde hüküm kurulduğu halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında bu ibareye yer verilmemiştir. Tefhim edilen kısa kararla gerekçeli karar farklı olup, bu çelişki Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 10.04.1992 gün 1991/7-1992/4 sayılı kararı gereğince bozma sebebidir.
Ayrıca kısa kararda ve gerekçeli kararda hüküm fıkrasının yazılış şeklinin Anayasa’nın 141. ve karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı Hukuk Usulü Kanunu’nun 294/3., 297. ve 298/2. maddelerine aykırı olması da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Sair hususlar daha sonra değerlendirilmek üzere, açıklanan sebeplerle hükmün BOZULMASINA, 14.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.