Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/2461 Esas 2022/3444 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece uyulan bozma ilamında "… Mahkemece, Kurumun kabulü dışında davacının kuruma yaptığı prim ödemelerinin karşıladığı sigortalılık sürelerini de gösterir şekilde infaza uygun karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde infazında tereddüt oluşturacak şekilde karar verilmesi, ….uyuşmazlık konusu 12.2.1987 tarihinde af tarihine kadar primlerin 1992 affı ile tahsil edilip edilmediği araştırılarak, tahsil edildiğinin tespit edilmesi halinde davacının primleri tahsil edilen ve Kurum tarafından uzun süre kullanılan uyuşmazlık konusu olan kurumca kabul edilmeyen 17.2.1987 - 1.5.1989 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduğunun tesbitine karar verilmesi...davacının icraen prim ödeme kodu ile yani, 00 kod ile 19.10.1998 tarihinde 23.250.000,00 TL prim ödemesi göründüğünden, öncelikle, icra takibinin hangi süre için yapıldığı araştırılmalı, sonucuna göre, 19.10.1998’den önceki süre hakkında değerlendirme yapılarak kabul edilen sigortalık dönemlerini gösterir şekilde infaza elverişli karar verilmesi...” gerektiği belirtilmiştir.
11.09.1990 tarihinde Kuruma intikal eden giriş bildirgesi ile, 01.03.1989 tarihi itibariyle, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak tescil edilen ve 12.02.1987 - 17.02.1987, 01.05.1989 - 30.10.1996 ve 22.10.2002 tarihinden devamla marangozluk faaliyetinden dolayı vergi kaydı, 18.06.2003 tarihinden devamla oda kaydı ve 18.06.2003 tarihinden devamla sicil kaydı olan davacının 30.06.2012 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, Kurumun bu talebi 30.06.2012 tarihinde 17 yıl 2 ay 13 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında hizmeti ve 600 gün askerlik borçlanma ile birlikte toplam 6793 gün hizmeti olması nedeni ile reddettiği, Kurumun davacıyı 05.06.2012 tarihli sigortalılık bilgilerinden anlaşılacağı üzere 01.03.1989 tarihinden başlayıp devam eder şekilde 23 yıl 4 ay 0 gün hizmeti ve 600 gün askerlik borçlanması ile birlikte toplam 9.000 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak kabul ederken, 19.07.2012 tarihli işlemle davacıyı vergi kaydı olan 12.02.1987-17.02.1987, 01.05.1989 - 30.10.1996 ve 22.10.2002 den devamla sigortalı olacak şekilde tescilini güncellediği, 05.06.2012 tarihli hizmet cetvelinde olduğu gibi 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık prim gün sayısının 9000 olarak tespiti için dava açmış, mahkemece; bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davacının kurumca kabul edilen süreleri dışında (1.3.1989 - 30.4.1989) ve (31.10.1996 - 22.10.2002) tarihleri arası isteğe bağlı sigortalı olarak kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, bağkur hesap dökümlerinin incelenmesinden, davacının kurumca ilk tescilin yapıldığı 1.3.1989 tarihinden sonra ilk defa 1992 yılında 4 adet prim ödemesi yaptığı ve 1992 yılındaki aftan yararlandığı, daha sonraki prim ödemesinin icraen prim ödeme kodu ile yani, 00 kod ile 19.10.1998 tarihinde 23.250.000,00 TL prim ödemesi ve 30.6.2006 tarihinden itibaren düzenli prim ödemelerinin bulunduğu, 1992 af kapsamında yapılan prim ödemelerinin 1.3.1989 - 31.12.1991 tarihleri arasını, 19.10.1998 tarihinde yapılan icra ödemenin 1.1.1992 - 31.10.1993 tarihleri arasını karşıladığı anlaşılmakta olup Mahkemece, kurumun kabulünde olmayan 1.3.1989 - 30.4.1989 tarihleri arası dönemin kabulü isabetlidir. Ancak, davacının 2006 ve devamı yıllarda yapılan bu primlerin Kurum tarafından uzun süre kullanıldığından bahsedilemeyeceğinden, anılan ödemeler nedeniyle Medeni Kanunun 2. maddesinden hareketle sigortalılık verilmesi mümkün bulunmamaktadır.Bu bağlamda mahkemece, aksi gerekçelerle 31.10.1996-22.10.2002 dönemi yönünden kabul kararı isabetsiz olup bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10.3.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.