Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8699 Esas 2019/3524 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabülüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 06/07/2013 tarihinde ..."ın sevk ve idaresindeki... plaka nolu araç ile seyir halinde iken, ... plaka nolu biçerdöveri sollamaya kalktığı esnada biçerdövere takılı römorkun sağ şeritte yalpalayıp... plakalı aracın şeridine geçerek bu araca çarpması neticesinde yaralanmalı, maddi hasarlı ve çift taraflı trafik kazasının meydana geldiğini, kaza tespit tutanağında biçerdöver sürücüsünün 0,01 promil alkollü olduğunun tespit edildiğini, yine sürücünün B sınıfı ehliyete sahip olduğunu ancak B sınıfı ehliyetin biçerdöver sürmek için yeterli olmadığını, dolayısı ile yetersiz ehliyet sahibi olduğunun anlaşıldığını belirterek, neticeten 9.800,00 TL rücuen tazminatın müvekkili şirketçe ilgililere ödeme yapılan 14/11/2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre; biçerdöver sürücüsünün "G" sınıfı ehliyeti olması gerekirken "B" sınıfı ehliyetinin olması durumunun yetersiz sürücü belgesine sahip olduğunu gösterdiği, dosya içerisine alınan trafik bilirkişi tarafından düzenlenen raporda da biçerdöver sürücüsünün %100 oranında asli ve tek kusurlu olduğunun belirlendiği, bu itibarla zarar görene ödemede bulunan sigorta şirketinin ödediği sigorta bedeli kadar ve halefiyet prensibi gereği sigorta ettirene karşı rücu hakkının doğduğu, buna göre zararı tazmin eden sigorta şirketi açısından şartları oluştuğu kanaati ile motorlu aracın işletenine ve bağlı olduğu teşebbüs sahibine ödemiş olduğu tazminat bedeli için rücu edebileceği gerekçesi ile 9.800,00 TL rücuen tazminatın ödeme tarihi olan 14/11/2013 tarihinden itibaren işleyecek reeskont avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere,mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 513,80 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.