Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4988 Esas 2019/181 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4988
Karar No: 2019/181
Karar Tarihi: 17.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4988 Esas 2019/181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/4988 E. ve 2019/181 K. sayılı kararında, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan TCK'nin 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nin 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildiğinde reddi nedenleri bulunmadığı belirtilerek işin esasına geçildiği ifade edilmiştir. Dosya kapsamındaki delillerin suçun sübutu açısından yeterli olduğu ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığının belirlendiği vurgulanmıştır. Sanık ve müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz davasının esastan reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri ise şöyledir:
- TCK'nin 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üyeliği cezalandıran hüküm
- 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi: Terörizmin finansmanının önlenmesi hakkındaki kanun
- TCK'nin 62. maddesi: Hükümlünün mahkumiyetinin sonuçları
- TCK'nin 53. maddesi: Suçluluğun sabit olması halinde uygulanacak yaptırımlar
- TCK'nin 58/9 maddesi: Ceza hukukunda sübutu kabul edilen deliller
- TCK'nin 63. maddesi: Kanunun uygulanmasında hangi hukuk kurallarının dikkate alınacağına ilişkin h

16. Ceza Dairesi 2018/4988 E. , 2019/181 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62,
53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın bylock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı byock tesbit ve değerlendirme tutanağı dosyaya getirtilmemiş ise de dosya kapsamındaki diğer delillerin suçun sübutu açısından yeterli olduğu görülmekle;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.