Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, suçtan zarar görenlere kazanç elde etmek amacıyla borç para vererek tefecilik suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda, sanığın suçtan zarar görenlerden faiz almadığını savunması ile suçtan zarar görenlerin vergi müfettişlerince alınan beyanlarında sanığın faiz karşılığı borç para verdiği yönündeki beyanları karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, mahkemece bayanları alınmayan suçtan zarar görenlerin beyanlarına başvurularak, paraların alındığı tarihler ve miktarları ile düzenlenen senetlerin miktarlarının ayrıntılı sorularak, beyanlar arasındaki çelişkinin giderilmesi, icra dairesinin cevabi yazısına göre 4 ayrı icra dosyasında sanığın alacaklı olarak gözüktüğü anlaşılmakla, bu icra dosyalarında borçlu olarak gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına müracaat edilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun zincirleme şekilde tefecilik suçunu oluşturup oluşturmadığı takdir ve tayini gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması, Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.