Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 02/10/2015
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20:00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, 11 metre genişliğindeki bölünmüş iki şeritli asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde orta refüj üzerinden yolun solundan sağına doğru karşıdan karşıya geçmek isteyen katılanlar ... ve ..."e aracının sağ ön kısmı ile çarpması sonucu, ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek, ..."in ise...a Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 16/04/2015 tarih, 2015/1580 sayılı raporuna göre, yüzde sabit iz niteliğinde olacak şekilde yaralanmalarına neden olduğu, mahkemece sanığın tali kusurlu olduğunun kabul edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulamaya hükümde yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın bir nedene dayanmayan; katılanlar vekilinin eksik incelemeye, sanık hakkında ağırlaştırıcı nedenin uygulanması gerektiğine, tayin edilen cezanın yeterli olmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.