Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 17.05.2019 tarihli ve 2019/4917 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.05.2019 tarihli ve KYB-2019/55929 sayılı ihbarname ile;
Resmî belgede sahtecilik suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 204/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 51. maddesi uyarınca cezanın ertelenmesine dair Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 03/06/2015 tarihli ve 2015/71 esas, 2015/356 sayılı kararının "Mahkemesince, sanığın üzerinde kendi fotoğrafı bulunan ancak mağdur ..."nın kimlik bilgilerini içeren sahte nüfus cüzdanını kullanarak mağdur adına kredi çektiği gerekçesi ile resmî belgede sahtecilik suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2003 tarihli ve 2003/232esas, 2003/250 karar sayılı, 09/10/2012 tarihli ve 2011/8-335 Esas 2012/1804 karar sayılı ilâmları ile Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 18/09/2017 tarihli ve 2015/4478 esas, 2017/5692 karar sayılı ilâmında "suça konu belgelerin fotokopi olması durumunda hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı, aslı bulunamayan evrakların aldatma kabiliyetlerinin bulunup bulunmadığının da tespit edilemediği, fiili iğfalin aldatma niteliğini göstermeyeceği" şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda, suça konu sahte belge aslının temin edilemediği ve belge aslı üzerinde unsurları ve iğfal kabiliyeti yönlerinden araştırma yapılmadığı anlaşıldığından, aslı ele geçirilemeyen fotokopiden ibaret nüfus cüzdanının belgede sahtecilik suçu yönünden "belge" vasfını taşımayacağı cihetle, suçun maddî unsurunun oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 14.10.2008 tarihli ve 49/219 sayılı kararında da açıklandığı üzere, ceza yargılamasının amacı, somut gerçeğin ortaya çıkarılması olup bunun için başvurulan kanıtlama araçlarından biri de belgelerdir. Yargılama makamları, suç isnadı nedeniyle oluşan uyuşmazlığı çözümlerken ele geçirilen veya taraflarca iddia ve savunma doğrultusunda ibraz edilen belgelerin güvenilirliğini de denetlemek durumundadırlar. Güvenilirliğin
denetlenebilmesi için, belgenin aslının veya bunun olanaklı olmaması halinde de aslına uygunluğu yetkili makam veya kişilerce onaylanmış örnek ya da kopyalarının dosyaya konulması gereklidir. Yine Ceza Genel Kurulu‘nun 14.10.2003 tarihli ve 232/250 sayılı kararı doğrultusunda, suça konu belgenin fotokopi olması durumunda hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı, aslı bulunamayan belgelerin aldatma özelliğinin bulunup bulunmadığının da tespit edilemediği, fiilen belgenin sunulduğu kişinin aldanmış olmasının aldatma niteliğini göstermeyeceği kabul edilmektedir.
Somut olayda, hükümlünün ... adına düzenlenmiş, üzerinde kendisine ait fotoğraf bulunan nüfus cüzdanını kullanarak PTT Bank... Şubesinden kredi çekmesi şeklinde gerçekleşen eyleminde, suça konu nüfus cüzdanı aslının yargılama aşamasında ele geçirilememiş olması karşısında, aldatma niteliğinin de tespit edilemeyeceği gözetilmeden, resmi belgede sahtecilik suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmakla, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görüldüğünden, Pasinler Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2015 tarihli 2015/71 Esas ve 2015/356 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu konuda aynı Yasanın 309/4-d. maddesi uyarınca karar verilmesi olanaklı olduğundan, yüklenen resmi belgede sahtecilik suçu unsurları itibarıyla oluşmadığından hükümlünün BERAATİNE, cezanın ÇEKTİRİLMEMESİNE, yeniden yargılama yapılmamak şartıyla dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.