MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçilerin sokağa park ettikleri araçlarına sanık tarafından anahtar uydurulmak suretiyle girilip içerisindeki oto teyplerinin çalınması şeklindeki sanığın eylemlerinin 765 sayılı Kanun"un 493/2 maddesi ile 5237 sayılı Kanun"un 142/2-d maddesine uyduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanun"un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı TCK"nın 493/2 maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının, 5237 sayılı Kanun"un 66/1-d, 67/4. maddelerine göre belirlenen dava zamanaşımından daha lehe olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/2. maddesindeki hırsızlık suçları için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının (hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı sonucu oluşan 9 ay 14 günlük durma süresi de eklendiğinde), 11/11/1999 olan suç tarihi ile inceleme tarihi arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 14.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.