2. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1702 Karar No: 2019/5079 Karar Tarihi: 14.03.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/1702 Esas 2019/5079 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın şikayetçilerin araçlarına anahtar uydurarak girdiği ve oto teyplerini çaldığı hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak yapılan değerlendirmede, davanın zamanaşımı bakımından incelenmesi gerektiği belirtildi. 765 sayılı TCK'nın 493/2 maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un 142/2-d maddesine uyduğu tespit edilen sanık için, aynı Kanun'un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının uygulanması gerektiği belirtildi. Bu sebeple, sanık hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 765 sayılı TCK'nın 493/2 maddesi, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-d maddesi, 5237 sayılı Kanun'un 7. maddesi, 5252 sayılı Kanun'un 9. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 102/3 ve 104/2. maddeleri, 5237 sayılı Kanun'un 66/1-d ve 67/4. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2017/1702 E. , 2019/5079 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Şikayetçilerin sokağa park ettikleri araçlarına sanık tarafından anahtar uydurulmak suretiyle girilip içerisindeki oto teyplerinin çalınması şeklindeki sanığın eylemlerinin 765 sayılı Kanun"un 493/2 maddesi ile 5237 sayılı Kanun"un 142/2-d maddesine uyduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanun"un 9. maddeleri uyarınca yapılan değerlendirmede, dava zamanaşımı bakımından, 765 sayılı TCK"nın 493/2 maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının, 5237 sayılı Kanun"un 66/1-d, 67/4. maddelerine göre belirlenen dava zamanaşımından daha lehe olduğu belirlenerek yapılan incelemede; Sanığa yüklenen ve eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/2. maddesindeki hırsızlık suçları için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık dava zamanaşımının (hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı sonucu oluşan 9 ay 14 günlük durma süresi de eklendiğinde), 11/11/1999 olan suç tarihi ile inceleme tarihi arasında geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 14.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.