MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında, Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2007 tarihli ve 2007/442 Esas – 2007/588 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/1-c, 29, 62 maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmolunduğu, cezanın TCK’nin 51. maddesi gereğince ertelendiği, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine 5271 sayılı CMK’nin 231/5 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden değerlendirme yapılması gerektiğinden bahisle dairemizin 07.10.2009 tarihli 2009/18213 Esas, 2009/16620 Karar sayılı kararı ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/71 Esas - 2016/42 Karar sayılı kararı gereğince sanığın 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında sabit ize neden olan yaralama eylemi nedeniyle TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezanın TCK"nin 87/1-c maddesi uyarınca bir kat arttırılması, bulunan cezanın 3 yılın altında kalması halinde ek savunma hakkı verilerek TCK"nin 87/1-son hükmü gereği cezanın 3 yıl hapis cezasına yükseltilmesi gerektiği gözetilmeden TCK"nin 86/1 maddesi ile belirlenen temel cezanın TCK’nin 87/1-c maddesi gereği doğrudan 3 yıl hapis cezasına çıkartılması,
3) Katılanın yüzünde sabit iz oluşması nedeniyle sanığın 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilirken uygulama maddesi olan TCK"nin 87/1-son maddesinin hükümde gösterilmemesi,
4) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
5) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı Kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiği gözetilmeden (1/3) oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının korunmasına, 27.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.