Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6706 Esas 2020/1491 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulamaya hükümde yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 00:10 sıralarında, sanığın 1,31 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki araç ile seyir halindeyken, olay yerine geldiğinde çift taraflı maddi hasarlı yaralamalı trafik kazasına neden olduğu olayda; sanık hakkında ... Polis Merkezi Amirliğinin 07.09.2015 tarih ve 2015/753 sayılı fezlekesinde, sanık hakkında ayrıca 2015/752 suç numarasıyla taksirle yaralama suçundan da soruşturma evrakı düzenlendiği belirtildiğinden, mahkemece sanık hakkında taksirle yaralama suçu nedeniyle yürütülen işlemler hakkında araştırma yapılarak buna ilişkin kayıtların dosyaya getirtilmesi; taksirle yaralama suçu bakımından kamu davası açılmış olması halinde kovuşturmanın beraber yürütülmesi için birleştirme kararı verilmesi gerektiği, kamu davası açılarak mahkumiyet hükmü verilmiş olması halinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu bakımından "hüküm verilmesine yer olmadığı" kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.