Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4978 Esas 2019/176 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4978
Karar No: 2019/176
Karar Tarihi: 17.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4978 Esas 2019/176 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karar, silahlı terör örgütüne üye olma suçu kapsamında verilen bir istinaf başvurusunun reddedildiğini belirtmektedir. Dosya incelenmiş ve temyiz talebinin reddi nedeni bulunmaması sebebiyle işin esasına geçilmiştir. Kararda, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği belirtilmiştir. Sanık müdafiinin nedenleri yeterli görülmediği için mahkemenin kararı onandığı ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üyelik suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terörle Mücadele Kanunu
- TCK'nın 62/1, 53, 58/9, 63 maddeleri: Diğer ceza hükümleri

16. Ceza Dairesi 2018/4978 E. , 2019/176 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyete dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.