Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/18418 Esas 2014/997 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18418
Karar No: 2014/997
Karar Tarihi: 23.01.2014

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/18418 Esas 2014/997 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, tutuklunun kaçması suçundan dolayı 5 ay hapis cezası verilmiş. Ancak aynı nitelikteki bir diğer sanık için 3.000 Türk Lirası adli para cezası verilmiş. Bu durumda aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm varsa davanın reddine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin bu kurala uygun olarak değil, cezalandırma hükmü vermesi nedeniyle, Yüksek Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma talebinde bulunmuş. Ancak Yargıtay, kanun yararına bozma istemine sadece kesinleşen karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılık hallerinde olabileceği gerekçesiyle bu talebi reddetmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 292/1 ve 62/1, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7 ve 309/1’dir.

9. Ceza Dairesi 2013/18418 E. , 2014/997 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 292/1, 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Silivri 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.12.2011 tarihli ve 2011/153 esas, 2011/599 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre aynı nitelikteki hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda sanık ..."in, 3.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Silivri 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 11.10.2011 tarihli ve 2011/141-370 sayılı kararının 13.12.2011 tarihinde kesinleşmiş olmasına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesinde yer alan; “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” düzenleme karşısında, davanın reddi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 04.12.2013 gün ve 2013/18280/73688 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2013 gün ve 2013/388025 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 309/1. maddesi uyarınca kanun yararına bozma isteminin yalnızca temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılık hallerinde söz konusu olabileceği, oysa kanun yararına bozma istemine konu kararın temyiz incelemesinden geçerek Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 31.10.2012 tarih, 2012/5175 esas ve 2012/11756 sayılı kararıyla onanarak kesinleştiği ve bu durumda kanun yararına bozma talebinin koşulları bulunmadığı anlaşıldığından, kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.