Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6614 Esas 2019/172 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6614
Karar No: 2019/172
Karar Tarihi: 17.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6614 Esas 2019/172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, suçlu, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan TCK'nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63. maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkum edilmiştir. Temyiz talebinin reddedilmesi sonucu, hüküm ONAYAN karar verilmiştir.
Kanun maddelerinin açıklaması:
- TCK 314/2: Terör örgütüne üye olmak suçunu düzenler
- TCK 62/1: Suça karışan kişinin cezasının indirim yapılması hakkında düzenleme
- TCK 53/1: Adli kontrol hükümleri
- TCK 58/9: Terör örgütüne üye olma suçu için öngörülen cezada artırım yapılması hakkında düzenleme
- TCK 63: Ceza hükümlerinin uygulanmasına ilişkin genel hükümler
- 3713 sayılı Kanunun 5/1: Terör örgütü propagandası yapmak suçuna ilişkin düzenleme.

16. Ceza Dairesi 2018/6614 E. , 2019/172 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63. maddeleri ve
3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca
mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, sanık savunması ve gerekçe içeriğine göre yapılan inceleme sonunda;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.