Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3790 Esas 2019/350 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3790
Karar No: 2019/350
Karar Tarihi: 17.01.2019

Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3790 Esas 2019/350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyetine hükmetti. Ancak daha önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmasına rağmen uygun davranılmaması nedeniyle cezanın infazına karar verilmediği belirtildi. Daha sonra verilen adli para cezasına karşı itiraz hakkı olduğu ve dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise TCK'nin 191/1-2 ve 62, 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri olarak açıklandı.
10. Ceza Dairesi         2015/3790 E.  ,  2019/350 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme :15. Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
    Mahkemece 2010/214 esas; 2010/800 karar sayılı ve 10/06/2010 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 18/06/2010 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, 13/09/2013 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
    5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 13.09.2013 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen infaza dair karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.