MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
AVUKAT ...
DAHİLİ DAVALI :
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili, genel tatil, yıllık izin ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, işten çıkarıldıktan sonra biirkısım alacaklarının ödenmediğini belirterek, kıdem ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili, ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının dava dışı .... ve Tic. A. Ş. çalışanı olduğunu belirterek davanın husumetten reddini savunmuştur.
Mahkemece, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinin kabulü ile bilirkişi hesaplamaları doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı işçinin fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda davacının çalışma süresi, dinlenilen tanık beyanları ve yapılan işin niteliğine göre hüküm altına alınan fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücretinden ayrı ayrı %50 oranında indirim yapılması gerekirken %30 indirim ile yetinilmesi hatalı olmuştur.
2-Hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları ile ilgili davalı tarafından ıslaha karşı zamanaşımı itirazında bulunulmuştur. Mahkemece, davalının anılan alacaklar ile ilgili ıslaha karşı zamanaşımı defi tartışılmadan hüküm kurulması doğru olmamıştır.

Kabule göre de, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları yönünden kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki oluşturacak şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.