Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13072 Esas 2020/1484 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13072
Karar No: 2020/1484
Karar Tarihi: 13.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13072 Esas 2020/1484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen taksirle yaralama suçlaması üzerine sanık hakkında verilen beraat kararı, katılan vekili tarafından temyiz edildi. Ancak yapılan yargılama sonucunda sanığın taksirinin bulunmadığı gerekçesiyle suçun sabit olmadığı belirtildi. Bu nedenle, sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Mahkemenin diğer hususları aynen bırakarak hüküm düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri ise CMK'nın 223/2-e ve 223/2-c maddeleriydi.

12. Ceza Dairesi 2019/13072 E. , 2020/1484 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin Adli Tıp İhtisas Kurulundan kusur raporu alınması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusuru bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1.) bendinde yer alan "yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeni ile sanığın Ceza Muhakemesi Kanunun 223/2-e maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin kaldırılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.