Esas No: 2020/783
Karar No: 2022/1075
Karar Tarihi: 17.03.2022
Danıştay 7. Daire 2020/783 Esas 2022/1075 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2020/783 E. , 2022/1075 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/783
Karar No : 2022/1075
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının aleyhlerine olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Traktör imalatı işiyle iştigal eden davacı tarafından traktör imalatında ilk dolum girdisi olarak kullanılmak üzere 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinin 1. fıkrası kapsamında satın alınan madeni yağlar için ödenen 2018 yılının Ocak ilâ Haziran dönemlerine ilişkin özel tüketim vergilerinin, 25 seri nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği hükümlerine göre nakden iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair işlemin iptali ile yasal faize hükmedilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla, davacı şirketin, traktör imal, montaj ve pazarlaması işi ile iştigal ettiği, bakım ve temizlik gibi asli bir faaliyetinin olmadığı, anılan taşıtların kullanıma ve satışa hazır hale gelebilmesi için denemelerinin gerekli yağlar konulmak suretiyle yapıldığı, yani ürünün nihai halini alabilmesi için anılan madeni yağların motor, şanzıman, direksiyon gibi aksamlara konulmasının zorunlu olduğu ve bu hususun nihai üretimin bir parçası olarak değerlendirilmesi gerektiği, dolayısıyla belirtilen yağların üretim aşamasında kullanılan bir ürün olduğu, bu durumda, davalı idarenin, (I) sayılı listenin B cetvelinde yer alan yağın traktörün imalatında kullanılmadığı, sarf malzemesi olarak kullanıldığı yönündeki iddiası yerinde bulunmadığından, davacı tarafından söz konusu yağlar için ödenen özel tüketim vergisinin iadesi isteminin reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali ile yoksun kalınan tutarın ödeme tarihinden itibaren 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun uyarınca hesaplanacak tecil faiziyle birlikte iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın özel tüketim vergisinin iadesi isteminin reddine ilişkin işlemin iptali ve iadesine ilişkin hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği; imalatta kullanılan mallara ait özel tüketim vergisinin iadesinde, iade tarihi, iadenin yapılması amacıyla usulüne uygun olarak idareye yapılmış başvuru tarihi olacağından, iade edilecek vergilere uygulanacak faizin başlangıç tarihinin de, iade isteminin yapıldığı tarih olarak kabulünün icap ettiği gerekçesiyle kısmen istinaf başvurusunun reddine, kısmen de kabulü ile kararın, ödeme tarihinin esas alınması suretiyle faiz hesaplanmasına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasından sonra, iade edilecek özel tüketim vergisi üzerinden iade başvurusunun yapıldığı tarihten itibaren hesaplanacak faizin davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Traktörün motor ve şanzıman üretim sürecinde ürünün maliyetine dahil edilen madeni yağların ilk madde ve malzeme niteliği taşımadığı, sarf malzemesi veya yardımcı madde sayılan bu yağların Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 8. maddesinin 1. fıkrasında yer alan tecil terkin uygulaması kapsamında değerlendirilemeyeceği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İsteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın temyize konu hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın dava konusu işlemin iptali ile yoksun kalınan tutarın iade başvurusunun yapıldığı tarihten itibaren hesaplanacak faiziyle birlikte iadesine ilişkin hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın anılan kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının dava konusu işlemin iptali ile yoksun kalınan tutarın iade başvurusunun yapıldığı tarihten itibaren hesaplanacak faiziyle birlikte iadesine ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.