Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4744 Esas 2020/1483 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4744
Karar No: 2020/1483
Karar Tarihi: 13.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4744 Esas 2020/1483 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan açılan davada bir kişiye yönelik eyleminden dolayı beraat, diğer kişiye yönelik eyleminden dolayı TCK’nın 89/1,62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, dosya incelendiğinde sanığın müştekiye yönelik tek eyleminin ikiye bölünerek beraat ve mahkumiyet kararı verilmesi kanuna aykırı olduğu görülmüştür. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve sanığın eyleminin taksirle bir kişinin yaralanması suçuna dönüştüğü anlaşılarak hüküm fıkrasına ilgili açıklama eklenerek yeniden düzenlenmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK’nın 89. maddesinin 4. fıkrası, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/4744 E.  ,  2020/1483 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : 1-...’a yönelik eyleminden dolayı beraat,
    2-...’a yönelik eyleminden dolayı TCK’nın 89/1,62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
    Taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan açılan davada iki şikayetçiden biri olan ...’ın talimat mahkemesinde alınan ifadesinde yaralanmadığını beyan ettiği, nitekim olay günü ...Devlet Hastanesinde yapılan muayene sonucu ... hakkında verilen doktor raporunda, “BTM ile giderilebilecek lezyonu yoktur” şeklinde olması karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın 89. maddesinin 4. fıkrası kapsamından çıkıp, eylemin bir bütün olarak TCK"nın 89/1. maddesine dönüştüğü gözetilmeden, sanığın iddianamede yer alan müştekilere yönelik tek olan eylemi ikiye bölünerek, beraat ve mahkumiyet kararı verilerek CMK"nın 225. maddesine muhalefet edilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen hükümden çıkartılarak yerine “olay günü ...Devlet Hastanesinde yapılan muayene sonucu ... hakkında verilen doktor raporunda, “BTM ile giderilebilecek lezyonu yoktur” şeklinde olduğu ve mağdur ...’ın 03.03.2015 tarihli talimat mahkemesi kanalı ile ile alınan ifadesinde, meydana gelen kaza nedeni ile yaralanmadığını ifade ettiği, bu nedenle sanığın eyleminin taksirle bir kişinin yaralanması suçuna dönüştüğü anlaşılmakla” ibaresinin eklenmesine; usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.