MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazı kabil olması nedeniyle Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 01.11.2016 tarih 2015/10525 Esas 2016/14632 Karar sayılı ilamı ile itiraz merciince dosyanın incelenmesi için iade kararı verildiği, iade kararının akabinde dosyanın itiraz merciine gönderilmediği, bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği anlaşılmakla deneme süresi başlamadığından deneme süresi içinde yeniden suç işlediğinden bahisle verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının hukuki değerden yoksun olduğu bu durumda zamanaşımını kesen son işlemin 31.05.2011 tarihli savunma olarak kabul edilmesi gerektiği gözetilerek; yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan ilk savunmanın alındığı 31.05.2011 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 25.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.