Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2389 Esas 2018/1637 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2389
Karar No: 2018/1637
Karar Tarihi: 07.03.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2389 Esas 2018/1637 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanıkları mahkum etti ve aynı zamanda tehdit suçundan verilen hükümlerin açıklanmasını geri bıraktı. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin vermiş olduğu karar ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi kısmen iptal edilince, kararın yeniden değerlendirilmesine karar verildi. Sonuç olarak, tehdit suçuna ilişkin hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararı verildi, ancak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümler bozuldu. Daha sonra, TCK'nin 53. maddesi hakkındaki bölümler çıkartılarak yerine \"Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5 ve 231/12 maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317, 321 ve 322. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2015/2389 E. , 2018/1637 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜM : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Mahkemece sanıklar haklarında tehdit suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve sanıklar müdafii tarafından anılan kararlara yapılan itirazın İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.05.2013 günlü, 2013/359 D. İş sayılı kararıyla reddedildiği anlaşıldığından, söz konusu hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, incelemenin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin çıkartılarak yerlerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.