MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Menfi tespit

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiracı tarafından açılan kira sözleşmesinden doğan alacağın tahsili için yapılan takip nedeniyle borçlu olunmadığının tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde; davacı ile davalı arasında 15.03.2009 başlangıç tarihli ve aylık 250 TL bedelli kira sözleşmesi düzenlendiğini, kiralananın tüm kira bedelleri ödenerek, 1 yıl sonra anahtarların davalıya teslim edilerek taşınmazın tahliye edildiğini, davalı tarafından Antalya 1. İcra Müdürlüğünün 2012/8898 sayılı dosyası ile 2009 Yılı Nisan ile 2012 Yılı Mart arası 30 aylık kira bedeli toplamı 7.475 TL"nin tahsili için davacı hakkında ilamsız icra takibi başlatıldığını, müvekkilinin davalıya kira borçlarının bulunmadığını belirterek müvekkilinin Antalya 1. İcra Müdürlüğünün 2012/8898 sayılı dosyası ile yapılan takipten dolayı davalıya borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, kiracının taşınmazı tahliye etmediğini, davacı tarafından yapılan ödemelerin mahsup edilerek takip yapıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesi gereğince karar, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kapsar. Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; Açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Hüküm gerekçesi dosya içeriğine uygun olmak zorundadır.
Somut olayda; hükme esas alınan 17.01.2014 tarihli bilirkişi raporunda; davacı tarafından yapılan ödemeler mahsup edildiğinde, kiracı olan davacının icra takip tarihi itibariyle; toplam kira bedeli borcunun 7.400 TL, bu bedelin işlemiş faiz tutarınında 1.196,71 TL olduğu belirtilmiştir. Mahkeme gerekçesinde bilirkişi raporu doğrultusunda karar verildiği belirtilmesine rağmen, davanın kısmen kabulü ile davacı kiracının 7.400 TL asıl alacak ve 1.196,71 TL faiz yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir. Menfi tespit davasında davacının borçlu olmadığı miktar yönünden davanın kabulüne karar vermek gerekir. Bu durumda mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı kiracının 7.475,81 TL-7.400 TL = 75,81 TL asıl alacak (kira bedeli) ve 1.208,92 TL-1.196,71 TL=12,21 TL faiz miktarı yönünden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturacak şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda 2 ve 3 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 20/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.