Özet:

Mahkeme, bir kişinin tefecilik yapmak suçundan mahkum olduğu bir davada, sanığın üzerine atılı suçun cezasının belirli bir süreye tabi olduğunu ve bu sürenin geçmiş olması nedeniyle davanın zamanaşımına uğradığını belirterek kararı bozdu. Kararda, suç tarihinin önce yanlış bir şekilde belirtildiği ancak bu hata düzeltilebileceği ifade edildi. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre, suçun işlendiği tarihten itibaren 12 yıllık bir sürenin geçtiği ve bu nedenle davanın zamanaşımına uğradığı belirtildi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de göz önünde bulundurularak, kararın bozulmasına karar verildi ve kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düştüğü ifade edildi. Detaylı kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1. maddesi: \"Tefecilik yapan kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: \"Dava zamanaşımı süresinin hesabında, suçun işlendiği tarihi takip eden tarihten başlayarak on iki yıllık süre geçerlidir.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67/4. maddesi: \"Zamanaşımı süresi, suçun işlenmesi ile suçun hareketle sonuçlanması arasındaki süre ile müebbet hapis cezasını gerektiren suçlarda suçun işlenmesi tarihinde işlenen bir önceki suçun zamanaşımına uymadığı takdirde, bir önceki suçun işlenmesi tarihinde başlar.\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Muhakeme işlemlerinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri ve Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre ceza verilebilir.\"
- CMK'nun 321. maddesi: \"Bir hüküm, yaptığı yasaya veya hukuka aykırılığı itibariyle bozulduğunda, temyiz incelemesi sonunda hüküm veren mahkemece temyiz edilen hüküm bozulur.\"
- 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddesi: \"Dava düşme kararı verilmesine karar verilen hallerde ceza davasının düşmesi sonucunu doğuran koşulların varlığı resen değerlendirilir; mahkeme dava düşmesine karar verir.\"