Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4678 Esas 2020/1468 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Katılanlar : 1)..., 2)...
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6, 50/4, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık müdafii, katılan ... ve katılan ...

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılan ... ve katılan ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddesinde düzenlenen uzlaşma kurumu şikayet kurumundan farklı olup şikayet bir soruşturma ve kovuşturma şartı iken, uzlaşma taraflar arasındaki uyuşmazlığın yargılama faaliyeti dışında çözümünün sağlandığı alternatif bir uyuşmazlıklık yöntemi olmakla birlikte TCK’nın 85/1. fıkrasındaki taksirle öldürme suçu ile bu suçun nitelikli halinin düzenlendiği TCK’nın 85/2. fıkrasındaki suçun uzlaşmaya tabi olmayıp, TCK’nın 85/2. maddesindeki suçun bölünmesi de mümkün olmaması dikkate alındığında yaralanan mağdur ... ile sanık arasında uzlaşma gerçekleşmesi durumunda suçun bölünerek sanık hakkında taksirle yaralama suçundan uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına, taksirle öldürme suçundan ise sorumlu tutulması mümkün olmayacağından, tebliğnamede bu konuda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, katılan ...’ün ve katılan ...’nın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 17:25 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile yerleşim yeri içerisinde iki yönlü asfalt kaplama yolda bankette 13-14 metre geri geri geldiği sırada... Caddesi üzerinde yürümekte olan yayalar ... ve ...’ya kavşak üzerinde çarpması neticesinde ...’ün hayatını kaybetmesine, ...’nın yaşamını tehlikeye sokacak şekilde ve 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda; bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeksizin tayin olunan cezasının TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksitlerin hangi aralıklarda tahsil edileceği gösterilmeyerek TCK"nın 52/4. maddesine aykırılığa yol açılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.