MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...

DAVA : Davacı, ek ödeme alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, şirket hissselerinin 30.12.2009 tarihinde Oyak"a devredildiğini, çalıştığı ofisin 30.01.2010 tarihinde kapatılacağının bütün çalışanlara duyurulduğunu, insan kaynakları vasıtası ile bütün çalışanlar ile bire bir görüşme yapıldığını, ayrılmak isteyenlere yasal tazminatları dışında ek onaltı brüt maaş tutarı ödeme yapılacağının bildirildiğini davalı şirketten çıkan emekli olan tüm çalışanlara bu ödeme yapıldığı halde davacının bu haktan yararlandırılmadığını, eşit davranma ilkesine aykırı davranıldığını ileri sürerek, onaltı brüt maaşı karşılığı fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 30.000 TL alacağın ödenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın soyut biçimde eşit davranma ilkesine aykırılık gerekçesine dayandırıldığını, 4857 sayılı İş Kanunu"nun eşit davranma ilkesi başlığını taşıyan 5. maddesinde dil, ırk, cinsiyet, siyasal düşünce, felsefi inanç, mezhep, hamilelik, tam-kısmi süreli ve belirli belirsiz süreli çalışma sebepleriyle işçiler arasında ayrımcılık yapılmasının önüne geçilmesinin amaçlandığını, davacı tarafından ileri sürülen iddianın kanunun metnine ve ruhuna uymadığı gibi eşit davranma ilkesinin mutlak ve sınırsız eşitlik anlamına gelmediğini, Kanun"un 5. maddesinde sayılan haller dışında işverenin mutlak ve ne olursa olsun her koşulda eşit davranma yükümlülüğü bulunmadığını, davacıya hak kazandığı bütün ödemelerin yapıldığını, başkaca hakkı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işyerinde birleşme sebebi ile işe devam etmek istemeyen işçilere onaltı maaş tutarında ek ödeme yapıldığını ispatladığı, davacı işçiye diğer işçilere yapılan onaltı maaş tutarındaki bu ek ödemenin ödenmemesinin işçiler arasındaki eşit işlem borcuna aykırılık olduğu, davacının bu ek ödeme sebebiyle işten ayrılma talebini kabul ettiği, taraflar arasında ikale sözleşmesinin yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında ek ödemenin varlığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Eşit davranma ilkesi tüm hukuk alanında geçerli olup, iş hukuku bakımından işverene işyerinde çalışan işçiler arasında haklı ve objektif bir sebep olmadıkça farklı davranmama borcu yüklemektedir. Bu bakımdan işverenin yönetim hakkı sınırlandırılmış durumdadır. Başka bir ifadeyle işverenin ayrım yapma yasağı işyerinde çalışan işçiler arasında keyfi biçimde ayrım yapılmasını yasaklamaktadır. Bununla birlikte eşit davranma borcu tüm işçilerin hiçbir farklılık gözetilmeksizin aynı duruma getirilmesini gerektirmeyip, eşit durumdaki işçilerin farklı işleme tabi tutulmasını önlemeyi amaç edinmiştir.
“Eşitlik İlkesi” en temel anlamda Anayasanın 10. maddesinde ifade edilmiş, maddede “Herkes, dil, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir” kuralına yer verilmiştir. Anayasanın 55. maddesinin kenar başlığı ise “Ücrette Adalet Sağlanması” şeklindedir.
Bundan başka eşit davranma ilkesi, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa Sosyal Şartı, Avrupa Ekonomik Topluluğu Andlaşması, Uluslararası Çalışma Örgütünün Sözleşme ve Tavsiye Kararlarında da çeşitli biçimlerde ele alınmıştır.
4857 sayılı Kanun sistematiğinde, eşit davranma borcu, işverenin genel anlamda borçları arasında yerini almıştır. Buna karşın eşitlik ilkesini düzenleyen 5. maddede, her durumda mutlak bir eşit davranma borcu düzenlenmiş değildir. Belli bazı durumlarda işverenin eşit davranma borcunun varlığından söz edilmiştir. Dairemiz kararlarında “ esaslı nedenler olmadıkça” ve “biyolojik veya işin niteliğine ilişkin sebepler zorunlu kılmadıkça” bu yükümlülüğün bulunmadığı vurgulanmıştır .
İşverence, işçiler arasında farklı uygulamaya gidilmesi yönünden nesnel sebeplerin varlığı halinde eşit işlem borcuna aykırılıktan söz edilemez.
Somut olayda hukuk bölümünde ortaklıklar şefi olan davacı, çalıştığı ofisin kapatılması sebebi ile işten ayrılmak isteyen ya da emekliye ayrılmak isteyenlere onaltı brüt maaş tutarı ek ödeme yapılacağının duyurulduğunu, çalışanlarla birebir görüşme yapıldığını, işten ayrılanlara ya da kendisi gibi emekliye ayrılanlara onaltı brüt maaş tutarı ek ödeme yapıldığı halde kendisine ödeme yapılmadığını; sebebinin davacının merkez ofis yerine Darıca"daki fabrikada sigortalı gösterilmesi olduğunu, eşitlik ilkesine aykırı davranıldığını belirtmiştir. Muhasebe uzmanı ve şoför olan davacı şahitleri merkez ofisin kapatılması sebebi ile iş sözleşmelerinin feshedildiğini ve onaltı maaş tutarı ek ödeme aldıklarını beyan etmiştir. Mahkemece taraflar arasında örtülü olarak ikale yapıldığı, ikaleye aykırı hareket edildiği gerekçesi ile davacının ek ödeme alacağına hak kazandığı kabul edilmiş ise de dinlenen şahitler davacı ile aynı konumda ve vasıfta değillerdir. Eşit davranma borcu tüm işçilerin hiçbir farklılık gözetilmeksizin aynı duruma getirilmesini gerektirmeyip, eşit durumdaki işçilerin farklı işleme tabi tutulmasını önlemeyi amaç edinmiştir. Davacının iş sözleşmesi feshedilmemiş, emekli olmuştur. Davacı görev ve iş sözleşmesinin sona ermesi yönünden şahitler ile eşit durumda değildir. Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere göre taraflar arasında gerçekleştiği belirtilen anlaşma kapsamında ek ödeme yapılacağına ilişkin bir yükümlülük öngörülmediğinden talebin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.