Bölge Adliye
Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Gazinatep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; 13.09.2012 tarihinde meydana gelen iş kazasında %36,2 oranında sürekli iş göremezlik kaybına uğrayan sigortalı ..." a yapılan 1.074.33 TL tedavi gideri, bağlanan sürekli iş göremezlik gelirinin 59.594.50 TL ilk peşin sermaye değeri nedeniyle oluşan toplam 60.668.83 TL Kurum zararının ıslah ile 54.601,95 TL"sinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
II-CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; iş kazasının meydana gelmesinde şirketin herhangi bir kasıt ve kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
III-MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
“Davanın kabulü ile,
54.601,95 TL kurum zararının;
53.635,05 TL"sine gelirin onay tarihi olan 15/09/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine, 966,90 TL tedavi giderlerine sarf ve gider tarihlerinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsil edilerek davacıya verilmesine,” şeklinde karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve yukarıda belirtilen ölçütler çerçevesinde yapılan inceleme sonucu ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine dair karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; bilirkişi raporundaki kusur oranına itirazla yerel mahkemenin kararının bozulmasını istemiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Dava, 13.09.2012 tarihinde meydana gelen iş kazası geçiren sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan tedavi giderleri nedeniyle oluşan kurum zararının davalıdan tahsili istemine ilişkin olup, açılan davanın yasal dayanağı, olay tarihinde yürürlükte bulunan 5510 sayılı Kanununun 21/1. maddesidir. 5510 sayılı Kanun"un “İş Kazası ve Meslek Hastalığı İle Hastalık Bakımından İşverenin ve Üçüncü Kişilerin Sorumluluğu” başlıklı 21. maddesine göre; İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir. Anılan madde ile davalının Kurumun rücu alacağından sorumluğu ancak kusurunun varlığı halinde mümkündür.
Eldeki davada, Sosyal Güvenlik Kurumunun 10.08.2015 tarihli müfettiş raporundaki kazalı sigortalının beyanında dile getirildiği üzere, kazalı işçinin halı dokuma makinesinde çalışırken makinenin tellerinin birbirine dolanmış olması üzerine telleri düzeltmek isterken yerdeki iplere ayağının dolanması neticesinde yere düşerek elindeki tellerin sağ gözüne saplanması neticesi iş kazasının meydana geldiği anlaşılmaktadır.
Yargılama konusu somut olayda; sigortalının bir anlık dikkatsizliği sonucu yerdeki ipliklere ayağının takılması neticesi kazanın meydana gelmiş olduğu göz önüne alınınca kazalı işçiye yüklenen kusur oranının düşük tutulmuş olmasının olayın oluş şekline uygun olmadığı dikkate alınınca, konuda uzman bilirkişi heyetinden yeniden bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma ve inceleme sonucu yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.