Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/13934 Esas 2017/53 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 10/03/2010 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptalinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 24/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kesin hüküm nedeni ile reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; ... tarafından 6132 sayılı Kanun uyarınca Tarım ve Köyişleri Bakanlığının “Olur” larına istinaden davalı ... ili ...’na, mahalli at yarışları düzenlemesi için 2001 ve 2002 yıllarında, bu işe tahsis edilen ödenekten para gönderildiğini, ancak davalı Belediyece sözü edilen yarışların düzenlenmediği gibi bu iş için gönderilen ödeneğin de Belediyenin diğer ihtiyaçlarına harcandığını, bu hususun Tarım Bakanlığı müfettişlerince tespit edildiğini, yersiz ödenen bu meblağın tahsili için davalı ... ve sorumluluğu bulunan kişiler aleyhine icra takibinde bulunduklarını, davalı borçluların itirazı üzerine takibin durduğunu beyan ederek, itirazın iptali ile icra inkar tazminatına karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; aynı hukuki uyuşmazlık ile ilgili, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından, davalılardan ... aleyhine açılan davanın, .. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/44 E. ve 2012/62 K. sayılı kararı ile kabulüne ve diğer davalılar aleyhine açılan davanın da aynı mahkemenin 2011/179 E., 2012/35 K. sayılı kararı ile esastan reddine karar verildiğini, her iki hükmün de kesinleştiği, söz konusu dosyalarda verilen kararların bu dava için kesin hüküm niteliğinde olduğu gerekçesi ile talebin reddine karar verilmiştir.
Kesin hüküm, Türkiye mahkemelerince verilmiş ve yargı yolları da tüketilmiş, bu suretle, artık bozulması veya değiştirilmesi yoluna gidilemeyecek mahkeme kararı demektir. Kesin hüküm, 6100 sayılı HMK"nın 303. maddesinde düzenlenmiştir. Kesin hüküm, hükmü veren mahkeme de dahil olmak üzere bütün mahkemeleri bağlar. Bir dava karara bağlanıp verilen hüküm kesinleştikten sonra, aynı taraflar arasında, aynı konuda, aynı dava sebebine dayanılarak yeni bir dava açılamaz. Buna göre, kesin hükümden söz edilebilmesi için dava konusunun ve her iki davanın taraflarının da aynı olması gerekir.
Dosya kapsamından, kesin hüküm teşkil ettiği kabul edilen dosyaların davacısı Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı olup, eldeki davanın davacısı ise ...’dür. Şu durumda her iki davanın tarafları farklıdır. Dolayısıyla kesin hüküm söz konusu değildir. Mahkemece, işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken; kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 09/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.