Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/23361 Esas 2019/15722 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde kamyon şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından iş yükünün ağırlığı ve yasadan kaynaklanan birtakım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini, haftada yedi gün 06.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını, dini ve milli bayramlarda da çalıştığı halde ücretinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta davacı şoför olarak çevre barajlara çimento taşıdığını, haftada yedi gün 06.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını, bazı günlerde 21.00’den sonra da çalıştığını ileri sürmüş, davalı ise davacının ileri sürdüğü çalışma saatlerinin gerçeği yansıtmadığını savunarak davacının ... ... arasında günde 2 sefer yaptığını, 6 gün çalıştığını, ifade etmiştir. Mahkemece davacı tanıklarının anlatımlarına göre davacının bir günlük fazyla çalışma süresinin günde 3 saati geçemeyeceği esasından hareket edilerek haftada 21 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak, davacı tanığı ... işveren aleyhine dava açtığını beyan etmiş olup, salt husumetli tanık anlatımına göre sonuca gidilmesi mümkün değildir. Diğer davacı tanığı ... ise, davalıya ait işyerinde sadece 2008-2009 yıllarında 5-6 ay çalıştığını beyan etmiş olup, anılan tanığın beyanına da bu süre ile sınırlı olarak itibar edilebileceği açıktır. Salt husumetli tanık yahut işyerindeki çalışma düzenini bilmesi mümkün olmayan tanık anlatımına göre karar verilmesi mümkün değildir. Davalı tanıkları ise davacının haftada beş gün 08.00 ile 16.00/17.00 saatleri arasında, cumartesi günü 08.00-12.00 arası çalıştığını ifade etmiştir. Davacı ve davalı tanıklarının çalışma saatlerine yönelik anlatımları arasında çelişki bulunmakta ise de, her iki taraf tanıklarına göre davacının Adana İskenderun güzergahında günde iki sefer yaptığı sabittir. Davacının bu güzergahta günde iki kere çevre barajlara çimento taşıdığı dosya kapsamından anlaşılmakta olup, bu fiili duruma göre davacının kullandığı kamyonun kapasitesi de dikkate alınarak günlük çalışma süresi belirlenmeli, bu değerlendirmenin sonucuna göre davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında bir sonuca varılmalıdır.
2-Davacının dava dilekçesinde, ücrete ilaveten ayni veya nakdi olarak yol ve yemek yardımı yapıldığına yönelik iddiası bulunmamaktadır. Bu yönde bir iddia veya talep olmadığı halde, tanık anlatımlarına göre davacıya yol ve yemek yardımı yapıldığı sonucuna varılarak, yol ve yemek ücreti eklenmek suretiyle kıdem tazminatı hesabına esas ücretin belirlenmesi yerinde değildir.
Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.