Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5529 Esas 2020/1462 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5529
Karar No: 2020/1462
Karar Tarihi: 12.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5529 Esas 2020/1462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir ATV kazasında arkasındaki yolcunun ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği gerekçesiyle Taksirle Öldürme suçundan mahkum edildi. Temyizde, sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilemeyeceği nedeniyle hüküm BOZULDU. Ancak, sürücü belgesinin geri alınması hükmü hükümden çıkarılarak diğer hususlar aynen bırakılarak hüküm DÜZELTİLEREK ONANDI. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4-50/1-a, 52-4, 53/6. maddeleri. 5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesi gereği suçun işlenmesi dolayısıyla meslek veya sanatın icrasının yasaklanması ya da sürücü belgesinin geri alınması kararı verilebileceği, ancak sanık hakkında sürücü belgesinin olmadığı anlaşıldığı için geri alınamayacağı belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2019/5529 E. , 2020/1462 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-50/1-a, 52-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay günü saat 13.15 sıralarında sevk ve idaresindeki ATV aracı ile yerleşim yeri dışında, iki yönlü, ıslak zeminli, stabilize köy yolunda seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek gidiş istikametine göre yolun sol bölümünde bulunan bayırdan aşağı sürüklenerek ağaçlara çarparak durabildiği kaza neticesinde arkasında yolcu olarak bulunan ...’ın ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; dosya içeriğinden ve UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, suç tarihi itibariyle sürücü belgesi bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin hükmün (6.) paragrafının hükümden çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.