Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5574 Esas 2020/6542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Dolandırıcılık
HÜKÜM :TCK"nın 157/1, 35/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılana 7.500 TL bedelli 2 adet bono verdiği ancak borcunu ödemediğinden katılan tarafından icra takibine konulduğu, sanığın katılana borcunu ödeyeceğini söyleyerek iş yerine çağırdığı, parayı verecekmiş gibi yaparak ibraname hazırlatıp katılana imzalattığı, sonrasında iş yerinde para olmadığını söyleyerek katılanı bankaya yönlendirdiği ancak bankadaki hesapta da para olmadığı sanığın bu suretle üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; suça konu ibranamenin katılana önceden doğan borç nedeni ile sonradan düzenlettirildiğinin anlaşılması karşısında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/03/1998 gün ve 6/8 – 69 sayılı kararında açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, zarar veya borç kandırıcı nitelikte davranışlar sonucu doğmayacağından, suçun unsurları oluşmadığı gerekçesiyle sanık hakkında beraat hükmü verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.