Danıştay 7. Daire 2019/963 Esas 2022/1084 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/963
Karar No : 2022/1084


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Enerji ve Petrol Ürünleri Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … ve … tarih ve … sayılı beyannameler kapsamında ithal edilen “granit” cinsi eşyanın menşe ispat edilemediğinden Çin veya Vietnam menşeili olduğu ve bu nedenle dampinge karşı vergiye tabi olduğundan bahisle tahakkuk ettirilen dampinge karşı vergi ve katma değer vergisi ile vergiler üzerinden 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 234. maddesi uyarınca hesaplanarak karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali ile ithalatın tamamlanması için verilen teminatların iadesi talebiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararıyla, davacı adına tescilli 25/04/2016 tarihli beyanname ekinde menşe belgesi ibraz edilmediği, 11/05/2016 tarihli beyanname ekinde ise Form A Belgesi ibraz edilmesine karşın, 2013/5725 sayılı İthalat Rejimi Kararına ek karar uyarınca, GTS'den yararlanacak ülkeler arasında bulunan İran'dan ithal edilen eşya için Form A belgesine dayalı vergi muafiyetinin 21/02/2014 tarihine kadar geçerli olması nedeniyle, bu belgeyle davacıya vergi muafiyeti tanınamayacağından 6802.23.00.00.00 pozisyonunda beyan ve ithal edilen eşyanın İran menşeli olarak kabul edilmesinin mümkün olmadığı belirtilerek Çin ve Vietnam menşeli olduğundan bahisle dava konusu işlemler tesis edilmiş ise de, beyanname ekinde ibraz edilen ve örneği dava dosyasında da bulunan Form A belgelerinden eşyanın İran menşeli olduğu anlaşıldığından dampinge karşı vergi ve katma değer vergisi tahakkuklarında hukuka uyarlık görülmediği; teminat mektuplarının iadesi istemi yönünden ise, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 10. maddesi kapsamında davalı idareye yapılmış herhangi bir başvurunun bulunmadığı anlaşıldığından, teminat mektupları yönünden ortada idari davaya konu edilebilecek kesin ve yürütülmesi gereken bir işlem bulunmaması nedeniyle talebin incelenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle, ek tahakkuk ve para cezalarının iptaline, teminatların iadesine ilişkin talep yönünden ise davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın istinaf talebine konu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının ibraz ettiği ve menşe belgesi olduğu iddia edilen belgelerin Gümrük Yönetmeliği'nin 38. maddesinin 2. fıkrasında öngörüleni beyannamelerin tescil tarihinden itibaren altı aylık süreden sonra mahkemeye sunulduğu, tahakkukun kesinleşmesinden sonra mahkemeye sunulan ve menşe belgesi olduğu iddia edilen belgelerin kabul edilemeyeceği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 18/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.