MAHKEMESİ : ... Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 15/01/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne, bir kısım parseller yönünden feragat nedeniyle reddine dair verilen 28/01/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili; ... ili, ... ilçesi, ... Köyü, ... Mevkii 195 ada 26 parsel, 196 ada 49 parsel, ... Mevkii 184 ada 77 parsel, ... Mevkii 176 ada 195 parsel, ... Mahallesi 1167 ada 6 parsel, ... Mahallesi, ... Mevkii 111 ada 21 parsel, ... Mevkii 102 ada 37 parsel ile 115 ada 32 parsel ve ... Mahallesi 1106 ada 33 ve 35 parsel sayılı taşınmazların hissedarlar arasında rıza taksimi hususunda anlaşma sağlanamadığından satış suretiyle ortaklığın giderilmesini talep ve dava etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili, satış yerine aynen taksimi istediklerini dile getirmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmü, bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir.
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları, paylı mülkiyet veya elbirliği mülkiyetine konu taşınır veya taşınmaz mallarda paydaşlar (ortaklar) arasında mevcut birlikte mülkiyet ilişkisini sona erdirip ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan, iki taraflı, tarafları için benzer sonuçlar doğuran davalardır.
492 sayılı Harçlar Kanununun eki Tarifenin "Karar ve İlam Harcı" başlığı altında düzenlenen 1. maddesinin (c) fıkrası uyarınca bir gayrimenkulün hissedarlar arasında satış suretiyle şuyuun izalesine dair hükümlerde gayrimenkulün satış bedeli üzerinden binde 11,38 oranında, menkul niteliğindeki mallar üzerindeki paydaşlığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi halinde ise 2. maddesinin (a) fıkrası hükmü uyarınca maktu harç ile yetinilmesi gerekir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297/2. maddesinde hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin gerekli olduğu açıklanmıştır.
Somut olaya gelince, harcın binde 11,38 oranında taraflardan tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik yok ise de; hükmün hem 3. bendi hem de 6. bendinde harcın binde 11.38 oranında taraflardan tahsiline karar verilmiş olması, hükmün infazında tereddüt oluşturacağından doğru görülmemiştir. Ancak bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile; hüküm sonucunun 6. bendinin hükümden çıkarılmasına, hükmün 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatıranlara iadesine, 07.04.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
göre elektronik olarak imzalanmıştır.