Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8959 Esas 2019/3473 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8959
Karar No: 2019/3473
Karar Tarihi: 25.03.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8959 Esas 2019/3473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın sevk ve idaresinde olan araç, bir kaza sonucu hasar görmüştür. Davacı vekili, aracın hasar bedelini müvekkilinin idaresinde olan davalıdan talep etmiştir. Ancak mahkeme, yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili, bu kararı temyiz etmiştir ancak ek karar ile dava değerinin kesinlik sınırı altında kalması nedeniyle davacının temyiz talebinin reddine hükmedilmiştir. Dosya incelendiğinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle davacının temyiz talebinin reddine dair ek kararın onanmasına karar verilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddesi ise 492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/J maddesidir ve bu madde uyarınca davacıdan harç alınmayacağı belirtilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2016/8959 E. , 2019/3473 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki, tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın reddine ilişkin verilen hükmün, davacı vekili tarafından temyizi üzerine; mahkemece verilen, kararın kesinlik sınırı altında olması nedeniyle davacının temyiz talebinin reddine dair 10.02.2016 tarihli ek kararın, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkili idareye ait aracın davalının sevk ve idaresindeyken karıştığı kazada hasar gördüğünü belirterek 685,00 TL maddi zarar bedelinin kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiş; mahkemece 10.02.2016 tarihli ek karar ile, dava değerinin kesinlik sınırı altında kalması nedeniyle davacının temyiz talebinin reddine karar verilmiş; ek karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre; davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan, davacının temyiz talebinin reddine dair 10.02.2016 tarihli EK KARARIN ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.