Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/7800 Esas 2018/1653 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7800
Karar No: 2018/1653
Karar Tarihi: 06.02.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/7800 Esas 2018/1653 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kıdem tazminatı, yol ücreti, bayram ve tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir. Davacının iş sözleşmesi, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacağı ödenmediği gerekçesiyle feshedilmiştir. İlk mahkeme kararı kısmen kabul şeklinde çıkmış, fakat temyiz edilmiştir. İşçinin net ücreti için taraflar arasında anlaşmazlık bulunmaktadır. Davacının iddiasına göre net ücreti 950 TL iken, davalının bordroda gösterilen ücreti 900 TL'dir. Mahkeme davacı iddiasına itibar etmiştir ve hesaplanan bilirkişi raporuna göre hüküm verilmiştir. Ancak davacının net ücretinin 900 TL olarak kabul edilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle temyiz edilen kararın BOZULMASINA karar verilmiştir.
KANUN MADDELERİ:
- Türk Borçlar Kanunu (TBK) m. 396
- İş Kanunu m. 257, m. 258, m. 282, m. 485

9. Hukuk Dairesi 2015/7800 E. , 2018/1653 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yol ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, 01.05.2004-16.08.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmemesi sebebiyle hizmet akdinin davacı tarafından haklı olarak feshedildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, 22.10.2004 tarihinde davalı şirkette çalışmaya başladığını, kendi isteği ile istifa ederek işten ayrıldığını, fazla mesai yapmadığını ve dini ve resmi bayramda çalışmanın yapılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili, davacının net ücretinin 950 TL olduğunu iddia etmiş, davalı vekili davacının bordroda gösterilen miktar kadar ücret aldığını savunmuştur. Davacının bordroda görünen net ücreti 900 TL’dir. Mahkemece davacı iddiasına itibar edilmiş ve bu ücret miktarına göre hesaplanan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Dava dilekçesinde davacının 950 TL net ücret aldığından bahsedilmiş ise de davacıya ayrıca 76 TL asgari geçim indirimi ödendiği, davacının asgari geçim indirimi ile birlikte iddia ettiği gibi 950 TL civarında ücret aldığı, işçi tarafından agi dahil ödenen ücretin net ücret olarak kabul edildiği hususunun yadsınamaz bir gerçek olduğu, dolayısıyla davacının net ücretinin 900 TL olduğunun kabulünün gerektiği anlaşılmakla alacakların bu ücret miktarına göre hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.