Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1431 Esas 2018/2135 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1431
Karar No: 2018/2135
Karar Tarihi: 22.03.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1431 Esas 2018/2135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir kısıtlı adayı hakkında açılan vesayet davasında, iki farklı bölge adliye mahkemesinin karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle uzun süre karar verilemediği ancak sonrasında bir mahkemenin çözüme kavuşturduğu bir uyuşmazlık hakkında verilmiştir. Davada, hükümlüye vasi atanması talep edilmekteydi ve ilk mahkeme hükümlünün MERNİS adresinin yerleşim yeri olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verdi. Ancak ikinci mahkeme, hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin yerleşim yeri olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verdi. Kararda, Türk Medenî Kanunu'nun ilgili maddeleri açıklanarak, uyuşmazlığın çözümüne ilişkin karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca yerleşim yeri bir kişinin kalıcı olarak oturduğu yerdir. Karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri uyarınca belirlenen bir yargı yeri tarafından verilmiştir.

20. Hukuk Dairesi 2018/1431 E. , 2018/2135 K.

"İçtihat Metni"

....

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada....Hukuk ve....Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
....Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “.....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
....Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
.....Müdürlüğü tarafından alınan hükümlü beyanına göre, hükümlünün cezaevine girmeden önce “..... adresinde ikamet ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın .....ulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince ....Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 22/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.